" ตา กับ ยาย อยู่ด้วยกันสองคน ตาดูจะแข็งแรงกว่ายาย แต่ ความทรงจำ กลับสั้นลง สวนทางกับอายุที่เพิ่มขึ้น วันหนึ่ง ยายอยากกินลิ้นจี่กระป๋องบอกตาให้ไปช่วยเปิดลิ้นจี่กระป๋องในตู้เย็นให้หน่อยเถอะ ตาบอกได้เลย ระหว่างเดินไปหยิบลิ้นจี่กระป๋องในตู้เย็น ตาก็แวะเข้าห้องน้ำเสียหน่อย เมื่อทำธุรเสร็จ ตาเกิดนึกไม่ออกเสียแล้วว่ายายสั่งให้ทำอะไร นึกไปนึกมา ก็คิดว่ายายคงจะหิวข้าวเหมือนเช่นเคย ว่าแล้วก็เดินไปในครัว จัดการทำข้าวผัดหมูไม่ใส่ไข่ ให้ยาย ตาหายเข้าไปในครัวเป็นนาน ก็เดินกลับออกมาหายายพร้อมข้าวผัดหมูรัอนๆ .... ยายเห็น ก็นึกแปลกใจอยู่ แต่แล้วก็อมยิ้ม ขอบคุณนะตา แต่ถ้าใส่ไข่ด้วยก็จะดีนะตา....
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า .......สิ่งใดที่ผู้ทำให้เราด้วยความมุ่งหว้ง ต้้งใจดี ถึงแม้จะผิดพลาดคลาดเคลื่อนจากวัตถุประสงค์ ความต้องการของเราไปบ้าง อ้นเนื่องด้วยการสื่อสารข้อความ หรือ เหตุแห่งความไม่พร้อมในด้านต่างๆ ของเขาเหล่านั้น เราก็ควรคิดพิจารณาให้รอบด้าน ให้โอกาส ให้กำลังใจ มองโลกในแง่ดี เพื่อให้เขาเหล่านั้น สู้ชีวิตต่อไป ด้วยใจที่เป็นสุข...
(ผมสรุปเองครับ)
พระมหาเฉลิม ปิยทสฺสี ได้ฝากหลักธรรมไว้เพื่อใช้ในการดำเนินชีวิต 3 ประการ คือ
1. ปัญญา
2. ตะบะ บำเพ็ญตบะ หมายถึง การทำความเพียรเผาผลาญความชั่ว
3. สำรวม กาย วาจา ใจ
4. สละ ละวาง
*********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น